ahtopotlar neden renk değiştirir anne
ana güvertende ana kucağında mutluydu bu çocuk
sünger ve inci avcılarını henüz bilmiyordu
kartpostallarda eski bir masal kentidir paris

saint lazaıre garında yıllarca yolu gözlenen sevgili
katar katar geçip gittin bu kentten
kompartımanlarda şiir gibi gidenler kalanlar
ayakları çıplak sırtı yamalı yolcularıydık
el sallayanı olmayan yük trenlerinin
loş sarı solgun ışıklarla uğurladım seni garlardan
trenler benliğime düştüğünden beri severim istasyon caddelerini
kartpostallarda eski bir masal kentidir paris

aziz şapel katedralinde yeni jargonlar edinmek
isanın çivili tacını satın alan krallara karşı
resssamlar tepesinden bakmak parise
karakalem çalışmasında resmedilmiş kederler

dolaştım fransız kahvelerinde
edith piaf dinledim biraz
eski fahişe sevgililerimi anıp er ryanı yeniden kurtardım
teninin levant kıyılarında dolaştım
kartpostallarda eski bir masal kentidir paris


kalbim saint lazaıre garında kara bir trendi
bekleyişleri gurbete taşıyan
güneşin ışıkları garların yalzınlığına karışırken
ben en çok sende yetişemedim trenlere sevgilim

ahtopotlar gibi değişir şehirler
le pere lachaise mezarlığında
manastır bahçesiymiş meğer kalbim

oscar wildenin mezarına
öpücükler konduran sen miydin sevgilim
ben sende eski fahişe sevgililerimi anıp
er ryanı yeniden kurtardım

ahtapotlar gibi değişir kadınlar ve adamlar
kartpostallar gibi eskir kentler ve aşklar

Tablo:Claude Monet
Saint Lazaıre Garı

Ömriye KARATAŞ
27.09.2017