bu cehennem bizim
bu günah
bu ah
ikimizin sevgilim





büyü bozucudur belki
bakışlardaki efsuna perdeyi çeken
belki dil yarasıdır
ya da yaralı bir dildir yar sızısında sarılmayı bekleyen





tanımsız bir hissin dar ağacında
infazını bekleyen bakışlar var aynalarda


ne acı


suç diye boynumuza asılana bulunmaz gerekçe
halbuki bir tek aşktı bizi bağlayan kelepçe


aşk demişken sevgili


kalbimizden aldığımız yar yarasıyla
aşka gömülmeyi beklerken
kör bir büyücünün maganda kurşunuyla kim vurduya gitmek var ya
ha işte
nasıl bir nasipse payımıza düşen,,


dilim varmıyor amma,,


kimsesizler yurduna defnetmek gibi bu aşkı
üstelik hayat belirtisi varken kalbimizin atışında
göğsümüz titrerken kararlı bir elin
parmak ucu masajını
fazladan mesai yapıyordu ayrılık
son bir iyilikle
bilmeden...


ah,,,


oysa biz cennetin eşiğindeydik sevgili
ha desek
açılacaktı kapılar.