Yıllar önceydi bir gün ayrıldı gökyüzümüz
İçimdeki aşk hala aynı kaldı sevgilim
Bir kez söyleseydik de kızarsaydı yüzümüz
Keşkelerim aklımı serden aldı sevgilim

İnsandır bu yüreği yanmaya görsün bir kez
Gördüğü herkesi o, sanıp cana zulmeder
Eller yarin adını anmaya görsün bir kez
Heyecanla çarpan kalp ah kendini kaybeder

Yirmi bir yıl boyunca ben de bekledim durdum
Her eylülde gönlüme yeni bir cemre düşer
sen bilmezsin sevgilim belki de ben uydurdum
Hacca gidilen kalbe illa bir umre düşer

Uzaktan bakardım ben, o güzel gözlerine
Adeta hapsolurdum gönüllüce hücreme
Nasıl dikkat ederdim ettiğin sözlerine
Sindirirdim hepsini adeta her katreme

Yine öyle bir gündü ve aylardan ilkbahar
Beyaz bir papatyayı kulağıma takmıştın
Sus da sakın demiştin duymasın kimse zinhar
Çekinerek öylece etrafına bakmıştın

Verdiğin o papatya karşıma çıktı bugün
Sayfalar arasında, kurumuş hem de solmuş
Eski dostlar söyleyip dünyamı yıktı bugün
Duydum ki sevdiceğim bir oğlun daha olmuş
Beyazmelek/26.09.2017