Köşe bucak kaçtım hep, deli gönlün elinden
Ah nedir çekeceğim, söyle senin yüzünden
Dinlemedin hiç beni, ettin tatlı canımdan
Bin parçaya bölünüp , kırıldı serçe kalbim

Heyhat diye el açıp arşa aminler saldım
Lokman kapısındaki bir vakit köle kaldım
Derman derman aranıp imkansız aşka daldım
Gönlünün eşiğinden sürüldü serçe kalbim

Sormayın hali dostlar, tutuldu lâldir dilim
Çok yaşatmaz diyorlar geldi geliyor ölüm
Dışı sizi yakıyor bilin çok kötü halim
Kimdir bu Leyla diye soruldu serçe kalbim

Yıllar zehir oldular bense zehirle doldum
Batıp durdu yaralar, ben ise gonca güldüm
Gün be gün kanadım da , sonunda böyle soldum
Dökülen yapraklarla sarıldı serçe kalbim

Şiir yürek nicedir dertli dertli kanıyor
Can boğazda son nefes, dilim ismin anıyor
Bilmedin kadir kıymet canım ona yanıyor
Tenim ruhumdan oldu ,yarıldı serçe kalbim

Sevda Doğan Karakaş