Dün dündü,bugün bugün mü ?
ne dün bugündü, ne bugün dün
olmayacaktı her gün,bir sonraki gün
bir bebeğin ağlaması duyuldu çok,çok uzaklardan
ergenliğe yeni girmiş bir anne
bir oda,odanın içinde demirden bir karyola
bir gaz ocağı,tahtadan bir divan
ağlayan bebeği bastırıyor göğsüne
susuyor bebek kokusunu alınca anasının
birden beliriyor alaca karanlık
yanıyor sokak lambası kör,kör
birazdan o da sönecek
umutlarda mı sönecek ?
yoksa umuda koşar adım mı gidecek
yeşerecek mi yeni bir gün

O bir günlerin bile farkında olmadan
Hayal edemeden yaşanan günü birlik bir hayatı
Her bir gün
Eski günden hesap sorarken
Yalnızlığın labirentinde çaresizce koşarken
Işığın bile farkında olmadan
İç dünyasında yaşarken bir kadın
Umutsuz, sevgisiz son durağa varırken
Dünler ,bugünler silinirken hafızasından
Elveda derken farkında olmadan yaşama