0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
554
Okunma
KÖR OLUR
Yusuf Yılmaz
Ocak başına ateş düşer geceleyin.
Bir yürek bir yüreğin yasını tutar.
Bağ bozumunda toprak yarılır.
Bir yılan dilini çıkarır kinlerle.
Kör olur gözleri kartalların.
Kör olur yolunu şaşırır,
Gül daha zamanı gelmeden dalında solar,
Mevsimler yer değistirir,
Ne tez gelir bu sonbahar.
Damarlarımda dolaşır deli bir kan.
Her yerde asılı durur çengel çengel
Belalar, musibetler...
Birinden kurtulup öbürüne takılan.
Kör olur geceleyin rüyalarım.
Kör olur duygularım.
Kör olur sevdalarım.
Kör olur hatıralarım.
Kör olur.
Suda zehir, bilmezdim.
Kör olur zahmetlerim.
Kör olur emellerim.
Kör olur hasretim.
Kör olur gözlerim.
Kör olur!..
