Yıkıldı tüm köprüler,sana gelemem artık
Harap olan gönlümde,her daim bir dem kaldı
Bu gidişim bil ki son,benim Dünyam karanlık
Ağlayan gözlerimde,bıraktığın nem kaldı

Sevdiğim insanlardan,uzaklaşmak zor amma
Bu gidişim mecburi,ayağıma dolanma
Benim yolum zahmetli,kurtul sen bari yanma
Giderken dostlarıma,sadece sitem kaldı

Yaşarım hüzünleri,unutmam ki dünleri
Senin ile yaşadım,biraz da hüzünleri
Soldurdular içimde,o rengarenk gülleri
Giderken yüreğimde,bin parça elem kaldı

Belki diyordum fakat,kararım kesin ve net
Benim Dünyam yalnızlık,kalmam ise felaket
İnandığım sevenler,bir yalandan ibaret
Giderken hatıramda,çektiğim çilem kaldı

Silerek hafızamdan,karanlıkta ne varsa,
Acılar büyümeden,dert olmadan devasa
Atarak yüklerim’i, elem,keder ne varsa
Giderken tek elimde,boş kalan file’m kaldı

Doğru olan inan ki,çekip gitmek sessizce
Belki huzur bulurum,acılarım dinince
Sende yaşa ne olur,emelince gönlünce
Giderken hatırımda,yaralı sinem kaldı

Ayhan Kocabay