Biz ne ara kirlendik soruyorum sizlere?
Komşu hüzünlü ise; radyoyu açamazdık.
Hacı hoca derlerdi, aldırmazdık sözlere,
Utanırdık yollarda, etrafa bakamazdık.

Büyükleri görünce, durup selam verirdik,
Bizi arsız görseler, korkumuzdan erirdik,
Ekmeğimiz düşünce, yerden öper alırdık.
Kibriti israf diye boş yere yakamazdık.

Okulda öğretmene, edepli saygılıydık,
Ödevimiz eksikse, birazda kaygılıydık,
Davanın neferiydik, şerre ön yargılıydık.
Yolumuz dikenliydi, batsada sapamazdık.

Dizimizde kitaptan başka şey bulunmazdı,
Telefonlar yansımaz gözü ruhu yormazdı.
Büyükler gece bizi sokaklara salmazdı,
Defter kalem kıymetli yerlere atamazdık.

Kötüler her yerde va,r belli sınır çizgisi,
Bu yola baş koyarsan, olur Allah vergisi.
Toplumun gür olmalı; kötülüğe yergisi.
Olur, olmaz yerlerde bunlara çatamazdık.

Bizde çocuk genç olduk taşıdık ümitleri
Cesaret yüklenerek kovalardık itleri,
Çaylar havuzumuzdu, oluşturduk bentleri.
Kimsenin bahçesine izinsiz varamazdık

Düştüğümüz noktada kim el verir bizlere
Körük gibi nefesle har verelim közlere
Tarihteki namımız ibret olsa özlere
Tarihten ders alsaydık, bu halde olamazdık

Doyumsuz bir nesille bakın baş başa kaldık
Koşu atı belleyip yarış pistine saldık
Ruhunu doyurmadan maddi telaşa daldık
Gül olsak emin olun bu denli solamazdık.

Mehmet Demirel 17.09.2017