İNSAN

Et kemikle,pıhtı cana büründü
Yalan Dünya’sı,tarladır İnsana
Miyadı dolunca,biçti mahsülü
Mayası sevgi,Ruh can’dır İnsana

Nurundan üflemiş,yüce Yaradan
Kaçmış kör şeytan,sıyrılıp aradan
Sakın vaz geçme,kulluk şuur’undan
Yol olur yoksa,cehennem İnsana

Beşikten mezara giden ömürde
Günah’ta dolar,sevap’ta deftere
Razı olmuşsa Ata,kul sevine
Rahmeti bol verir,Allah İnsana

Bir kapıdan girdik kaldık şu handa
Gerçeği sorarız durduk mekânda
Aşk aşkı arar her gördüğü canda
Nefsin tuzağı var cümle İnsana <_<_<_"Tülay Bostancı"

Fikrine uymayana,çamur atma
Fıtratı bozup’da,gıybete sapma
Sevgiyi al,çık Gönül pazarına,
Ruhunu hoş tut,Cennet var İnsana

Yetimi koru,hiç madur olmasın
Zalimin zülmüyle,gül solmasın
Varlık içine hiç,yokluk dolmasın
Hâk terazisi,nizam’dır İnsana

Türlü türlü lezzet,sonsuz nimeti
Hâk;güzel yaratmış Arşu Alemi
Şu dünyada,Resul;bul hâkikâti
Sırat köprüsü var,zordur İnsana

16 / 09 / 2017
Şiir:Resul Civcik