Uyan bu derin uykudan
Benim hayatıma anlam katan değerlim
Uyan pembe düşler masalından
Yüreğim  cam kırıkları üzerinde yürürken
Birde sen kanatma kabuk yaralarımı
Yarım kalan sevdamı sen doğrult
Içimdeki tüm gurbet kuşlarını sal gözlerime
Bir umut olsun yarınlarıma
Naçar kalmış sevgimi kaldır
Bırak beni bir umut boşluğu kaldırımlara
Gittiğim yol acı versede
İstikametim sanadır unutma
Belki de o elele dolaştığını yerlerde
Beni bekliyor olacaksın
Bir içten gülümsemene hasretim
Kanayan yüreğimden
Sarıl bana içindeki sevginden
O sımsıcak gülüşlerini sal etrafıma
Sal ki,aşkımız tutsun ellerimizden..
Kağıtlarından gemiler yapalım sevgi limanına
Dudaklarımızın eritsin özlemlerimizi
Beyaz bir mendile sevda bıraklım
Uçan turnaların kanatlarına
Bil ki,bu sevda bu gülüşler bizim geleceğimiz
Bana bıraktığın her bakış her gülüş
Yüreğimde en büyük emanetimiz
Haydi uyan bu derin uykudan
Beni sen karşıla sabah masalımdan.

Sonra da cam kenarı bakışlarımdan
Hangi düş;ün ortasına düştün
Kalk ve doğrul
Buğulu camlarına adımı yaz
Şiirlerime bırak saçlarını
Ne kadar seviyorsan bir fazlası yazılmayacak
Uykuda kalmış hayat defterine
Yumma gözlerini..dağıt saçlarını
Toplayanı ben olacağım cam kırıklarının
Bırak yüreğini imlasız cümlelerime
Sesime kulak ver bırakma kulak ardına..
Uzat tut ellerimdenellerimden
Sev beni en güzel yerimden
En sade haliyle öpüver kirpiklerimi
Dirilsin içimdeki uyuyan sen
Y.szgn