Yelkenlerim

Yelkenlerim daha açılmaz Feride
Kala kaldım ummanın içinde

Bir yanım uçsuz bucaksız ufuk
diyer yanım sen
Ulaşamam her ikinize de

Nerede o eski günler
nerede o bir nefesimle açılan yelkenler
Sen isterdin de Feride
sürerdim gemileri ufuklara keyfimce

Çok geride kaldı o zamanlar
sanki bir masal ülkesindeydim
Bakışım ne kara kartala
tutuşum ne bir cengavere benzer şimdilerde

Açılmaz artık yelkenler
Açılsaydı Feridem
varırdım ayak dibine
koklardım terini
ve yadederdim maziyi

Feridem
kalakaldım ummanın karanlık yüzünde
Nefesim de zayıf hani
şöyle gerile gerile üfleyemem artık yelkenleri

Kim istemez rüzgarlar gibi olmak
kim istemez yıldırımlar gibi göyü yarmak
ve dağlarda yollar açıp sana varmak Feridem
Sonra ayak dibinde yine şarkılar söylemek

Nerede o eski günler Feridem nerede
nerede o yirmilik deli günler
Bir tutardım belinden
derdin ki
her yerlerim iniler

Feride
Senden uzak bir yerde
kalakaldım ummanın içinde...

11.09.2017

MCİO