bir gece
bütün çiçekleri toplayıp tutukladılar
tek tek yaprak döktü çiçekler
bir damla suya hasret
ve bir daha açmasın diye çiçekler
zemherinin son gecesi pusu kurup
yeni filizlenmiş umutlarının ortasından
baharı vurdular

baharı vurdular gülüm
artık bal yapmayacak arılar


yetinmediler…
çiçeklerle yetinmediler
cıvıl cıvıl ağustos böceklerinin öttüğü bir yaz gecesi
öyle bir fırtına tezgahladılar ki
koca koca gövdeli ağaçları
dallarındaki yemişlere acımadan
köklerinden söküp attılar

artık kuşların yuva yapacak dalları kalmadı gülüm
maviliklerde kanat çırpamayacaklar

türküleri susturdular gülüm
notaları prangaya vurup
sol anahtarını idam ettiler dar ağacında
ve bir daha söylenmesin diye türküler
sazlarının telleriyle ozanları boğdular

ozanları boğdular gülüm
sevda türküleri söylenmeyecek artık

ve bir gece
bir gece
bir martıyı vurdular çığlık çığlığa
ayın gözlerinin önünde
ay
yasa büründü
deniz küstü gülüm
deniz küstü
yakamozlar olmayacak artık.

Hüseyin Çağlayan