bu gün yine dertliyim
tuttu migrenim ağrıyor başım
soframda bir dilim mi eksik yoksa sen mi
canım yanar yokluğun büker belimi

yüreğimdeki yangınların tek sebebi sensin
gözlerimden akan yaşlar da boğulurum görmez misin
derdimi anlatsam dinlemez hiç kimse
dipsiz kuyularda kalmış gibiyim

kolay değil alışkanlıklardan kurtulmak
gece seninle yatıp sabah sensiz uyanmak
yastığıma sen diye sarılıp ağlayarak kalkmak
sabahın ilk ışıklarıyla uyandırırdın beni öperek

gözlerimin önüne geliyor yaşadıklarımız
gecenin serinliği örtmüş üzerimizi
dudaklarının bıraktığı izler duruyor hala
sabah kahvemizi içerdik yer döşemesinde
yanında bir de sigara yakardık değmeyin keyfimize
doyamazdım gözlerine bakıp seni dinlemeye
bir masal tadındaydı sözlerin bitsin istemezdim

ama yoksun şimdi yanımda
yaşadıklarım bir rüya mıydı yoksa
odam boş yatağım darmadağın
çorabımın teki kapı arkasında
kapadım perdeleri güneş girmesin
açmayacağım camları da kokun gitmesin diye ...




Refik
08 . 09 . 2017
İstanbul