SONBAHAR VE SONBAHAR İÇERİSİNDE EYLÜL
Kadar etkilendiğim, hüzün sarmalına girdiğim,
duygu patlaması yaşadığım başka bir ay ve mevsim yok.
layık-ı vechi ile anlatılmış bir hazan şiiri okudum
severek ve hazla...kutluyorum hemşehrim...selam ve sevgilerimle.

Eylül ayı hüznü anımsatıyor, yeşil yapraklar sararıyor ve dallarından düşüyor. Sonra beyaz örtü seriliyor yerlere, kış geliyor, geçiyor. Sonrası ilk bahar. Bu şekilde ömür de geçiyor ve tekrar ediyor doğa hadiseleri. Mesela sararan bir yaprak kuruyor, dalları tekrar tomurcuk veriyor ve yeşile dönüşüyor de, ağaran saçlarımız ağardığıyla kalıyor. Bu tabiat olayı insanlarda da olsaydı ne güzel olurdu değil mi? Sanırım psikolojik bir durum bu. Yani Eylül ayının hüznü çağrıştırması. Oysa her mevsimin kendine özgü güzel, muazzam tarafları var.

Şiiriniz adı gibi, baştan sonra hüzne bürünmüş. Bir defa EYLÜL adı bile ilk etapta bu hüzünlü durumu yansıtıyor. Sonra şiirin üç yerinde GÜZ kelimesi geçiyor ki,başı da sonu da hüzün şiirin.

Şiirlerde kalsın, sağlıcakla.

Merhabalar efendim
Kutluyorum yazan yüreğini
Gönlüne, ömrüne bereket
Allaha emanet olasın, sağlıcakla kalasın

Hazan bu kadar mı güzel anlatılır...Yüreğinize sağlık...

yuregine saglik tebrikler