Yaşama ümidi kalmadı canımın
Kader mi desem bilmiyorum
Sensiz kalmak varmış yazımda
Şarkılar sustu,şiirler sardı içimi
Yalnızlığıma inat
Damlalar vuruyor yüzüme
Öyle tükeniş ki bu
Güç kalmadı yüreğimde
Geceyi gündüze çevirmeye
Hiç koşmadım yokluğunda maviliklere
O gözlere o bakışlara hasretim şimdi
Sakladım senden kalan anılarını
Bir teselli veren onlar bana
Nerede kaldı dünlerimiz
Düşürdük umutları avuçlarımızdan?
Yasaklıyım şimdi
Beni sarhos eden cemaline
Hüzünlere mi sevdalıyım
Yoksa hüzünler mi bana?
Seni tanıdım tanıyalı
Kendime özlem boncukları biriktirdim
Senli anıları dizdim
Başımıza neler gelecek daha
Neleri sığdıracağız şu kısacık hayata...
Bir anda olacak her şey...
Mutluluğu bir yana,
Başa gelince cefası çekilecek
Şu yüreğime attığın acı var ya
Tarifini bile yapamıyorum
Sevgiyi sımsıkı sarıldığım
Yalnızlığının himayesinde arıyorum
Kalbimi yalnızlığa hazırlıyor
Ama,bir türlü yapamıyorum
Hayatın akıp gittiğini farketse
Yıkılacak bedenim..
Yaşamaya başlamak için
Özleminin bitmesini bekliyor.
Ne yaşayacaksa yaşaşın
Yeter ki hayatının anlamı o olsun...
🐋🐋🐋🐋