işte böyle bir hayat
kimi zengin, kimi fakir
işte böyle bir hayat
kimi gider, kimi gelir

işte böyle bir hayat
kimi yer, kimi bakar
işte böyle bir hayat
kimi sarar, kimi yakar

acılar içinde kıvranıyorum
öz yaşlarım dinmez oldu
sen yoksun kalbim çok acıyo
derdim var bak kimse bilmiyor

unutamadım gözlerin içimi yakıyo
deli diyorlar ben güldükçce
gülüyorum elbet bende halime
hani gittinya yar sessizce

mecalim kalmadı sen gidince
kader mi yada bu felek mi
gitmişse yar;
ne edek ölekmi

sevme kızım beni
ben bir serseriyim
esrar ve duman kokarım
ben şarkı türkü bilmem

esrar sararım kova yaparım
sen bara diskoya gidersin
ben sokağa çıkarım
ellerini verme güzelim, cigaraya diye tutarım

sen yatakta yatarken
ben sokakta kalırım
sen saat onda
ben şafakta kalkarım

sen parfüm
ben esrar kokarım
randevu verme güzelim
ben o saatte harman olmuşuuum

ağlayarak doğdum gariban anamdan
yirmi senem oldu bıktım hayattan
gülmedi bahtım gülmedi ustam
çektiğim çile dert kaderim be usta

kimi yaşar hayatı bok gibi parası
kimi bulamaz ana ekmek parası
bu nasıl bir düzen döndürü dünya
adam gibi adam kalmamış usta

bir sevdiğim vardı gitti ele vardı
garibanız usta kimse bize varmadı
ana baba sevgisi sokakta kaldı
bir dilim ekmeği üçe böldük amma

kimsenin rızkına bakmadık usta
satmadık eşi dostu üç kuruş uğruna
o yüzden kaybettik şerefsiz dünyada
bize göre değil usta şerefsizce yaşamak..