Arakan, ah Arakan, soykırıma uğradı!
Budistler müminleri lime lime doğradı
Gözü dönmüş zalimler, insaf eylemediler
Neydi bahaneleri, bir şey söylemediler
Henüz kesilmemişti körpe kuzu memeden
Üç bin cana kıydılar, küçük büyük demeden
Yakıp yıktı zalimler, haneler harap oldu
Ömrünün baharında bedenler türap oldu
Müslümanlıktan gayri müminin suçu yoktu
Akrepten dost olmazdı, hain akrepler soktu
Gözümüzün önünde yok oluyor Arakan!
Emperyalist dünyayı boğacak bu kara kan!

Sözde medenî dünya görmüyor bu vahşeti
Uzaktan seyrediyor soykırımı, dehşeti
Yine senaryo aynı, Müslümanlar ölüyor
Arakan’ın hâline Batı kıs kıs gülüyor
Milenyum çağındayız, soykırım kol geziyor
Zalimler birlik olup mazlumları eziyor
İnsanlık çoktan ölmüş, veriliyor selâsı
Zulüm payidar olmaz, pek yakındır belâsı
Batı dut yemiş bülbül, yok oluyor Arakan!
Kapitalist dünyayı boğacak bu kara kan!

Gözlerden yaş yerine durmadan kan akıyor
Arakan’daki ateş yürekleri yakıyor
Bir soyu kurutmaktır budistlerin niyeti
Müminlere küstahça ödettiler diyeti
Nazi ruhu hortladı, kin kazanı kaynıyor
Batı hep aynı Batı, üç maymunu oynuyor
Mızrak sığmaz çuvala, farkındayız her şeyin
Ey kapitalist Batı susmayın, bir şey deyin!
Vicdanlar taşa dönmüş, yok oluyor Arakan!
Zalimler güruhunu boğacak bu kara kan

Müslümanlar kardeştir, böyle diyor kitabım
Ey petrolde yüzenler, sizleredir hitabım!
Hucurat Suresi’nde ne der onuncu ayet?
Vahşet sınır tanımaz, yok böyle bir cinayet
Arakan’ın acısı bizim de acımızdır
Anası anamızdır, bacısı bacımızdır
Acı çektirenleri bir tükürsek boğarız
Karanlığın üstüne güneş gibi doğarız
Arakan kan ağlarken nasıl uyur Müslüman?
Mazlumların sesini artık duyur Müslüman!
Ümmet gaflet içinde, yok oluyor Arakan!
Korkarım müminleri boğacak bu kara kan!

M. NİHAT MALKOÇ