bir tesadüftür belki
sırasını bekleyen


mucize ile yer değişir adın
kim bilir , tesadüfen..

..

gözlerinden devşirdiğim alfabeyle okudum kalbini
yedim yuttum
hatta hatmettim
tamam o kadar da değil ama hakkaten bütün düğümleri çözdüm dediğim anda
girdim kalbinin sınavına


sonra baktım
aynı sınava başkaları da girmiş..benimle yan yana
hatta sıra sıra


dedim ki
şartları taşıyan her kalbin sahibi
mülakatı da geçmiş gözlerinden.. demek ki
e tabi sıra sınava gelmiş


sıranın en önünde olmak
aynı sınıfta başka kalp atışlarını duymaya
veya can a ciğer olup
kuzu sarmasına niyetli nefesleri solumaya mani olmuyor o sınıfta


neticede
sana göre olan
bana göre değildi
ve göz göre göre göze gelmek başka gözlerde
hiiç de göze alınacak bir şey gibi durmuyordu gözlerimde


elimi eteğimi çektim sonra
pılımı pırtımı
tasımı tarağımı topladım
hayır hayır.. etek ve tarak kadın gid’işi
ben bildiğin yoldan gittim
dümdüz böyle
aynı yolun gerisin geri’sine
-me kor düştü aslında
bakma öyle dediğime
de
gurur, susturucusudur çoğu kez iç’in
dışa vurduğu aynalarda


pişman değilim
ama üzgünüm yine de


belki yanlışlardır bilmeden
doğruları gösteren


şimdi gerçeklerin acı olmadığı esaslı bir düşe yatırıyorum geceyi
kirpiklerimden sızarken suretin
ve yastık altı s’akladığım ne kadar vaadin varsa aşka dair
evlatlık verdiğin kalbimi
başka bir kalbin avlusunda
gözleriyle beleyip
ninnisiyle emzirir bir kadın
ve dilimde emekleyen ilk söz
söz keser aşka..kim bilir


yar olur belki kalbimdeki yaraya
anne gibi sarıp
sarmalarken elleri

kulaklarını çınlatır

cici aşkın ninnisi..