Umuda sarıl ki düze çıkasın
Kansere gülümse, tutun hayata
Tebessüm eyle ki yüze çıkasın
Kansere gülümse, tutun hayata

Düşeni kaldırsın, birleşsin eller
Şarkılar söylesin sevdalı diller
Gönül bahçemizde açılsın güller
Kansere gülümse, tutun hayata

Bir gün yüreklerin yangını söner
Karakışlar geçer, bahara döner
Sen yeter ki iste, acılar diner
Kansere gülümse, tutun hayata

Zaman bir nehirdir, akar da gider
Dünyaya her gelen bakar da gider
Hasret köz misali, yakar da gider
Kansere gülümse, tutun hayata

Hakk’a dayanırsın, niyaz edersin
Bütün mevsimleri ilk yaz edersin
Katran karasını beyaz edersin
Kansere gülümse, tutun hayata

Umuda tutunup yol alın aşka
Limanımız yoktur umuttan başka
Geriye bakıp da demeyin keşke
Kansere gülümse, tutun hayata

Güzü ilkbahara çevirir umut
Dağlarca engeli devirir umut
Nefreti sevgiye evirir umut
Kansere gülümse, tutun hayata

İstesen bir dünya sığar gönlüne
Bahar yağmurları yağar gönlüne
Ufuklardan güneş doğar gönlüne
Kansere gülümse, tutun hayata

Hayat uzun bir yol, koşar durursun
Nice engelleri aşar durursun
Kendinle barışık yaşar durursun
Kansere gülümse, tutun hayata

M. NİHAT MALKOÇ