Unutulmaz anların, çay şahidi olmuştur.
Bazen aşkla beraber, gönüllere dolmuştur.

Dostla dertleşmelere, çay olmuştur vesile,
Böyle akıp gelmiştir, hep nesilden nesile.

Gölgelerde oturup, hoş kelamlar ederken,
Ayrı bir tat katmıştır, bir de çayı içerken.

Bazen yalnızken insan, arar bir dert ortağı,
Elinden tutuverir, çayla dolu bardağı!

Dostla ayrı bir güzel, zevk veriyor içimi,
Hem rengi hem kokusu, ısıtıyor içimi!

Misafire sunarken, çay sevginin tadıdır,
Kalpten ısmarlanan çay, paylaşmanın adıdır.

İnce ince süzülür, duygulara buharı,
Kışın bile yaşatır, gönüllere baharı!

Her ne zaman açılsa, eskiden muhabbetler,
Çayla demleniverir, o doyumsuz sohbetler!

Karıştırınca camdan, çıkan kaşığın sesi,
Ruha huzur veriyor, sanki gönül bestesi.

Güzel anlara şahit, anılara mihmandar,
Kokusuyla genişler, çaysız mekânlar hep dar!

Dostlar için çayımız, düşman için seyfimiz,
Sürüp gitsin yıllarca, çayla olan keyfimiz!

Seyf: Kılıç.

Mahmut KILIÇOĞLU