Divâneydi
Avâreydi sevdâm benim
Kopardı eprimiş şirâzesinden
Savurdu Ahmakıslatan sayfalarını ömrümün
Yılan çiyan bir coğrafyanın yabanıllığına
Kendini bilmez
Kendine gelmez bir haldeyim



Bir kelebeği sevdim
Nevbaharı emziren Hicâz ninnilerle rûyasında
Hüzzâm gözyaşlarını sildim kolağzımla
Uykusunda bir serçenin
Lirik bir şiirin kelime parçalarını topladım
Tırnak aralarından
Ölü bir sevdânın
Kendimden geçtim
Sana geldim


Mevsimler
İklimler evveliydi
Irgat hayaller
Bağçevân düşler gerisi
Ertelenmiş ağlak salak bir vuslâtın
Kasıklarında kekre sancıların oynaştığı
Berilenmiş bir firâkın
Tam da orta demiydi
Eylülleri örüyordum başak başak saçlarıma
Gökyüzüne küsmüş
Kanatları alçılı Kırlangıç sürülerini yemliyordum
Sinemdeki hüzünleri kırıntılaya tırnaklaya
Tütsülü y’alaz bir Türkü demliyordu kirpiklerim
Gözlerimin ahşap verândasında
Bahçedeki Sardunya’yı azarlıyordu
Keyfimin Kâhyası
Ben
Yine
Seni özlüyordum