BENLİK ATEŞİ
Doğarken ölür, rüyada dirilirsin
Zerre’de seçilir aşkı bilirsin
Arzun toplar dağılmış parçalarını
Benlik ateşinden sen de geçersin.
Duygunun hükmü sürer beden kabrinde
İvmeyle kanar, başı-bozuk sevdaların
Köhne bir umuttur diri tutan kalbini
Her soluğunda tükenen kendin sanırsın.