0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
522
Okunma
ANNE
Bir bahar mevsiminde,
Kırlardan koparıp,
Menekşeler papatyalar
Vermiştim sana…
Biliyorum
Ben hala çocuğum
Senin gözünde…
Gecemin bir yerinde,
Uykum bölünür,
İrkilirim.
Yüreğim burkulur.
Bir ayağa kalka bilsen,
Bir uyana bilsen,
Gözlerini bir açıp ta
Bana bir defacık bakabilsen,
Kınalı ellerinle saclarımı
Bir okşayabilsen
Var ya!..
Yavrularım kızlarım var,
İstikbale uzanan.
Hepsi de nehir gibi,
Bahar gibi…
Vatanımın en temiz toprağından
Yoğurmuşum onları,
Ekin gibi bal gibi…
Ama hiç biri senin gibi değil.
Ne senin gibi bakabilirler.
Ne senin gibi sarılabilirler.
Ne de senin gibi kokabilirler.
Çünkü sen çiçeklerin en güzelisin
Çünkü sen annesin… anne!
Yusuf Yılmaz
5.0
100% (4)
