Serimizdeki Türkmenlik’le
Kışla demişiz mezralara
Doğduğum yer kışlam Kavacık
Köyden ötede biraz daha

Yolumuz geçer tam aradan
Başmakçı ile Çatkara’dan
Orada yatar KÜYÜK dedem
Rahmetler eylesin Yaradan

Seda yokken Obruk adından
Çok daha yüceden bakardık
O zamanlar Kızılırmak’tan
Toprak akardı boz bulanık

En yakın köy Kızılcapelit
Onun ötesinde Oğuzlar
Tüm hesapların görüldüğü
Küçük şehirdi bir zamanlar

Gölpınar Porsin Suvanlık
Gerisi taş göçük kayranlık
Akkaya en has özdü bize
Ondan alınırdı bayramlık

Sarin Eskiköy ve Eşençay
Sıralanmış karşı yakada
Hep kudurur alır Kocaçay
Ne var ne yok kıyı kenarda

İrezdere’den İndere’ye
Ordan Seğircek’e iner yol
Gülleyük teslim alır her an
Havaya kalkar her iki kol

Kösedağ’da ki iki göze
Acıpınar’la Kızılpınar
Yoksullukta rakipler bize
Bütün emekler çile kokar

Ulaşılmaz yüce bir burçtur
Sivri’de Çağ(ı)lpınar çeşmesi
Ne kadar güzel ne de hoştur
Şimdi Uvazdere Eşme’si

Çay ağzından Karaburun’a
Giden yolun üstü Soğucak
Köprü üstü Karakolunda
Kim kaldı ki bizi tanıyacak



Mehmet Ali ÇAĞLAR
(Çağlar ABDAL)
Çorum / 2017