0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1253
Okunma
Bu kentin sokakları dardı ,
Pencereleri
Ve avluları evlerin
Birbirini seven insanlar ayrılıyordu
Ve
Umut giderek azalıyordu
Gökyüzü tek düze bir renk oluyordu
Ne çok hikaye gizliyordu oysa evler
Ve ne çok acı gömüyordu duvarlarına
Ne eylül hüzünlendiriyordu artık
Ne de haziran mutlu olmaya yetiyordu
Hep bir hayal kırıklığı sarıyordu etrafı
Ve güneş ısıtmıyordu hiç evreni
Çünkü bu kentin sokakları dardı
Dar yapılmıştı avluları ve pencereleri
Bense bir umut ekmiştim pencere önü çiçeğine,
Renklendirsin ve güzelleştirsin diye heryeri
5.0
100% (2)
