0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
528
Okunma
Suare
Ufku çıkınında gezer şövalye
Yenik savaşlarda şahlandıkça
Gerçekler hayale sığmayınca
Yaşamın bıçak ağzı düzünde
Kesik kesik süsler bedeni
Üzengiye atmadan ayağını
El atıp yelesine dehleyince
Rüzgarın kaldırma kuvvetini
Sevda tekleşmez haddine mi
Aşksa yalnızdır hep yapayalnız
Kelebek olsan kışın çıkardın
Hem de kardelenlere inat
Ah şu vızıldamalar deli eder
Zamanı çalmış haramiler
Donmuş tarih zevk ü sefada
İşkencenin dozunu bilirim
Ölümün ölçüsü yok ölürsün
Bir gökyüzü olmalı mutlaka
Özgürce kanat çırpacağın
Hadi aç şu çıkını otur sofraya
Ahmet Coşkun