BİR YÜCE ADAM

Yüreği dağlarca yüce bir adam
Görünce memleketin halini
Kalbinin üstüne koydu elini
Vazgeçti her şeyden
Yardan serden
Gündüz gece demedi
Düşündü ülkesini
Ve el koydu memleketin kaderine

Dağlardan geliyordu yürek atışları
Öngördü önce kurtuluşu
Saldırdı düşmana vatan aşkıyla
Nasıl kaçıyordu kancıklar bir görsen
Ardına bakmadan

Ovalar dağlar mazlumlar bekliyordu
Sarışın mavi gözlü adamı
Onun sayesinde
Türkiye oldu Türkün vatanı

Baharda başaklar çiçek açıyordu
Kocatepe’den koşarken
Sıçrayıp
İzmir’e atlayacaktı ki
Sekiz köşe şapkalı bir köylü adam
Keyifle sigarasını yaktı
Bıraksalar başı bulutlara değecekti

Günlerden yirmi dokuz ekim
Nedir bu şen nağralar
Bu gülen yüzler
Bu çocuklar ellerinde al bayraklar
Ne mırıldanıyorlar

“İzmir’in dağlarında çiçekler açar
Altın güneş orda sırmalar saçar
Bozulmuş düşmanlar yel gibi kaçar
Yaşa Mustafa Kemal Paşa yaşa
Adın yazılacak mücevher taşa
İzmir’in dağlarına bomba koydular
Türk’ün sancağını öne koydular
Şanlı zaferlerle düşmanı boğdular
Kader böyle imiş ey garip ana
Kanım feda olsun güzel vatana
İzmir’in dağlarında oturdum kaldım
Şehit olanları deftere yazdım
Öksüz yavruları bağrıma bastım
Kader böyle imiş ey garip ana
Kanım feda olsun güzel vatana
Peygamber kucağı şehitler yeri
Çalındı borular haydi ileri
Bozuldu çadırlar kalmayın geri
Yaşa Mustafa Kemal Paşa yaşa
Adın yazılacak mücevher taşa
Türk oğluyum ben ölmek isterim
Toprak diken olsa yatağım yerim
Allah’ından utansın dönenler geri
Yaşa Mustafa Kemal Paşa yaşa
Adın yazılacak mücevher taşa”




Yusuf Yılmaz