Lakin o gün

Bir gülle yetinmeyen ömrünün,
Baharını, yazını tükettiğinden,
Geriye kalandan sen de bezgin,
Yola düşürecek seni yorgun gönlün.

Tam zamanı diyecek emin kendinden,
Korkusu kalmamış artık bir şeyden,
Kışda da baharı yaşarım derken,
Gerçeklere kapısı kapalı gönlün.

Hafızanda hayali sevdiğin gülün,
Beklemeler, özlemler biteceğinden,
Sermest olacak duygular tazyikinden,
Acıya, tatlıya, doymamış gönlün.

Gözünde canlanacak ağlayıp güldüklerim,
Busenle başlayacaktı hani ilahi eriyişlerim,
Şahlanacaktı göğsümde taht kurmak için,
Tahtını terk edip giden vefasız gönlün.

Vakit çok geç olacak, lakin o gün,
Bin pişman olacaksın, esirgediğin,
Çok gördüğün o şansa, vermediklerin,
Düşmana köle, sevene düşman gönlün.

Yaşarken bakıp sevgiliyi göremeyen,
Yıllar yılı ümitlerle oyalayıp, bekleten,
Bilecek nihayet gerçekten seven kim,
Hem reddeden, hem isteyen avare gönlün.

Sensizlikle bittiğini idrak ettiğin lakin o gün,
Mürü saracak ruhunu, mahvettiğin,
Sadece aşkın için, harap olmuş bir ömrün,
Azapla yaşayacak o hain gönlün.
Arife Ak