PINAR A

Kararırcasına kör bakıyordu gözlerim hayata
Gözlerim de sen yoktun o an
Sen yoktun yaşam ümidim de yoktu
Hayat ta öyle
Her sabah güneş doğarcasına
Seni bekler umutlanırdım
Geceyi düşler içinde uyanarak
Uykusuzdum
Gözlerimi açmadan sabahlıyordum geceyi
Sen yoktun postacı da yoktu
Habersizdim varlığında
Oysa ki bir gece vakti etraf karanlık
Üşüyordum düşlerimde sen vardın
Sen vardın hislerimde ince bir sızı misali
Kor ateşler içinde yanıyordum
Yoluna bakarak ümitliydim yine de
Ama sen yoktun ben ölüyordum
Ölüydüm belki daha evvel
Yok olurcasına eriyordum
Yaz ayı beklemeden kar taneleri
Yahut bir damla su sevda çöllerinde
Yağmur altında ıslansam dahi
Kurumuştu tüm göz pınarlarım
Sen yoktun yaşam ümidim de yoktu
Kendim den bile uzak
Seyreder bakardım yaşantısız hayatı
03 13 2013
Reşat yıldız Piroğlu