1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1138
Okunma
Ben vakt-i hazanım, sense baharsın,
Önünde bekleyen mevsimin yazdır.
Ben savrulan gazel, sense rüzgârsın,
Meltemce essen de, ardın poyrazdır.
Canıma can katan coşkun, neşendir,
Seninle şu gönlüm bilsen ne şendir,
O anda tüm dünya sanki gülşendir,
Gittiğin zamansa, sonum enkazdır.
Coşkun pınar olur, çağlar akarsın,
Sonra kora döner, sinem yakarsın,
Efsunkâr gözlerle neden bakarsın?
Görmez misin halim kırık bir sazdır.
Karanlık gecemde mehtaba eşsin,
Kandilimde yanan sönmez ateşsin,
Sarıp sarmalayan sıcak güneşsin,
Sabah olduğunda, bağrım ayazdır.
Emsali bulunmaz lalesin, gülsün,
İsterim her daim gül yüzün gülsün.
Bir busecik versen sanki ölürsün,
Bu nasıl sevmektir, bu nasıl nazdır?
5.0
100% (3)
Cevap Yaz
