HALKÇI EFE
Bir Osmanlı bir müstevli ile vuruşur efe
Ekmeğini fukaralar ile bölüşür efe
Terlemeden kazananı zor solutur efe
Kurumuş yurda çeşmeyle su akıtır efe

Mamur değil niye harap, bitap dünya?
Yiğidi öz yurdunda niye yaptın parya?
Kaypak Osmanlı’ya hesap sorar efe
Osmanlı’nın yapamadığı yolu yapar efe

Altı yüz yılda üç beş ev yapmakla batan
Gemisiz, tersanesiz, kervansaraysız koyan
Voyvodan kapatmış ipek yolunu etmiş talan
Demir ağlarla yurdu örer seni kovar efe

Biter fetret devri, biter işgal biter
Okullar kurulur öğrenciler öter
Ufacık güzeller cehalete yeter
Güzelin elinde mahir olur efe

Gitti murada erdirmez Osmanlı
Buldu belayı yardan eden zanlı
Züldü insan kırdıran eli kanlı
Nüfus çoğaltan rahmet olur efe

Dağlar yükselir geçit vermezdi.
Ova çökerdi toprak yiterdi.
Gökte uçamaz veli düşerdi.
Kurulu pusuyu bozar efe

Dağlar alçaldı tapun çoğaldı
Yiğit kanatla gökte uçardı.
Bir yukarda bir yerde oynardı.
Sabiha uçağı yapar efe

Göçürtmez iskân imar olurdu
Suhulet yurdunu çabuk kurdu
Temiz kalbe takat oldu efe
Bayrağı sineme sarar efe
Abdullah Bedeloğlu