Ey kendine biçare bana çare sevgili
Yokluk cehenneminde hasretten yanıyorum
Şairlik sofrasında rastladığım bilgili
Şimdi tuzsuz aşımda hep seni anıyorum

Diyorum ki olsaydın,kollarımda olurdun
Yollar ela gözleri sükut gönlümü yorar
Biliyorum istesen bir yolunu bulurdun
Yare varmak isteyen şiirden köprü kurar

Az ama öz konuşur bazen hisse sunarsın
Kulağımdan pas siler o beyhude sohbetin
Sanki yanan içimi serin suyla yunarsın
Ne sorarsam anlatıp hiçe saydın zahmetin

Bir gün sordum usulca aşkın sırrı kimdedir
Züleyha’ya sor dedin Yusuf’unu anlatsın
Dedim Züleyha da kim sır belki Hakim’dedir
Dedin O’ysa sorduğun kalbin O’nunla atsın

Ben o sırrı aradım bir türlü eremedim
Sol yanıma gelince seni koyan da Allah
Bahçende dolaştırdın tek bir gül deremedim
Dualarım Yusuf der bunu duyan da Allah
beyazmelek 04/08/2017