yüreğim kırılır ertelenir düşlerim
belli etmesem de zorakidir gülüşlerim
yüzümdeki çizgiler geçen yılların izleri
her bir çizgide ne acılar gizlidir

erteledim tüm hayallerimi
rafa kaldırdım yaşanmamış yarınları mı
ağır aksak adımlarla yürüyorum
yanıp sönen sokak lambası ışıkları altında
arada duraksıyorum bir köşeden çıkacakmışsın gibi

sigaramdan bir nefes çekiyorum
aldığım her nefeste seni soluyorum
yokluğun bir tokat gibi vuruyor
seni görmek istiyor duymak istiyorum sesini

yürüdüğüm sokaklar sessiz ve sensiz
bir korku tüneli gibi bomboş
tıpkı yüreğim gibi çaresiz ve anlamsız
oysa seninle ne hayallerimiz vardı
aklımızın bir köşesinde gerçekleşmese de

seni öyle çok sevdim ki
yokluğunda sürecek hep bu yürüyüşlerim
hasır altı olmayacak düşlerim
beni öyle çok etkiledin ki
bak hala titriyor ellerim
meğer yüreğimde ki fırtınanın sebebi
hala anlamadın mı senmişsin bebeğim

bana sevmeyi sevilmeyi öğreten
hayatımda çok özel birisin
seni öyle çok seveceğim ki
ayakların yerden kesilecek
geri dönmek istemeyeceksin

mutluluk aşkımızın adı olacak
söylenecek dilden dile
sabahın ilk ışıkları vurduğunda odama
senin kokun dolacak
sıcak bir buse kondurup dudaklarına
seni sevdiğimi haykıracağım kulaklarına ...





Refik
01 . 08 . 2017
İstanbul