Çocuktan az büyüktüm, sığındım ağuşuna
Üşüdüm ayazında, kardaş oldum beyaza
Süzerken dört yanımı toz pembe bakışlarla
Bazı anlarım billur,bazı günlerim eza
İzbelerde tarassut hala vaki olsa da
Lakin sana serzeniş , vefasızlıktır Roza

Bir Ensar türküsüdür akar dudaklarından
fısıltılar içinde , endişeyle karışık
Sakın susma ne olur , ne olur
Sükutun ölüm korkusudur Bahar’ın
Çok şey istemem senden ,kanaatim var aza
O step gözlerinden kahverengi ver Roza


Bak rodina sükuttan kefeniyle uzaktan
Ölgün gözlerinde kin,fermanlar imzalıyor
Sana neler söylüyor bilmiyorum Ah Roza
Sen somurttukça fakat ,takatim azalıyor
Tebessüm ihtimalin hapishaneme feza
Beni tebessümümden mahrum bırakma Roza

Senin de coğrafyanda baki değil vücudum
Dilerim şarkıların hep Nevruzu anlatsın
Mezarıma atılan bir avuçtan fazla kum
Beşikten gurbetime senden şehadet katsın
Ki kaçılmaz süreçtir , çatlamalıdır Koza
Şu yorgun hatıramdan sakın hiç çıkma Roza


Farzımuhal