Talihini...
Güldürecek öz ol
Zan ve
zafiyeti bekler kor
Bilmiyorsan,
elbette ki bir bilene sor

Cahili,
iç güdüsüne tabi olan
kimseyi
görmeyesin hor
Aklın yakıtı
marifettir, hikmettir,
kalbinin ki ferasettir
azmini ortaya koy

Fani için
ne hevaya ve ne de
türettiği
heves, arzu, emele
bir ömrü adayarak
olmayasın kul

Ruhun, vicdanın ahdine
sadık olan hakikatindir
bilmiş ol, ne kadar
gaflet olursa olsun,
hidayete tabi
olmak tek çare olan yol

Ne kadar...
Arzu eder,
ümitle beklerdim
Saklı nazarlarını
okumak isterdim

Hiç kelam
etmesen de
suskun halini
dinlemeyi dilerdim

Mahkum
olan gözlerin,
sır olan melalin
umut içindedir bilirim

Korkak,
ürkek, çekingen,
endişe içinde ki halini
her bakımdan
sahip olduğunuz
hassasiyet olarak
derin sürur hissederim

Çok...
Geçte olsa
Artık bende
öğrendim unutmayı

İçimi acıtan,
yüreğimi sızlatan
Boyun büktürüp
sükut ettiren, sabrı
seçtiren edep ve ahlakı

Gamsızın, arsızın,
riyakar olan ve hırsına
adanandan uzak kalmayı
İçime dert olan,
hiç beklemediğim halde
vefasızlık yapan
akıl ve irade
sahibinin duyarsızlığını

Yaşamak,
anlam katmak, bir ideal
ve ülkünün insicamında
yol almak, varlık ve
şöhretten uzaklaşmak
zaaf sahipleri için zordur,
çile, cefa yetim ve öksüzdür,
sahip çıkmaz faniye adanmışları

Mustafa Cilasun