Kimine, sinek vızıltısı gibi gelir
Kimine göre, çok sesli orkestra
Kimisine de, saç yoldurur mesela!


Bazen, bir annenin
Bebeğine mırıldandığı ninnisine
Bir şairin, bir yazarın, ressamın eserine


Veya bir katilin
Polisin, gardiyanın
Avukatın, hakimin, sabah kahvaltısına!


Ya da kocasından
Dayak yiyen kadının
Ağlayışına, isyanına karışır...


Halbuki;
Bir kuş cıvıltısı
Bir kedi miyavlaması


Elinden şekeri alınan
Ağaçtan, koltuktan, salıncaktan düşen
Haylaz, utangaç, meraklı, edepsiz bir çocuk!


Gürül gürül akan dere
Gökyüzü, yağmur, hortum, güneş, fırtına
Ama daima bin uçurtma, yıldızların çapağına takılan.


Yani;
Küçük limanları
Acımasızca döven, gel git akıllı, hırçın bir dalgadır ’o’...

Dedim ya;
Kimine, sinek vızıltısı gibi gelir
Kimisine de, saç yoldurur mesela.


Aslında o,
Hayatın tâ kendisi.
Tıpkı, trafikte kornaya basan


Sabırsız şoförler
Komşusunu, komşusuna çekiştiren, teyzeler
Doğayı katledip, ağaçları kesen sinsiler


Her metrekareyi,
Konuta çeviren pintiler
Kendisinden başka, kimseyi düşünmeyen cimrilerdir!


Yani rengarenk giysiler
Çeşit çeşit, leziz yemekler
Bu liste, böyle uzayıp gider...


Oysa anlatılan;
İki heceden olma
Ritim ile sallanıp, coşkuyla dans ettiren


Nağmesine üzülüp, nakaratında güldüren
Evrenselliğiyle, seçimlerimizi bütünleyen
Daima aşkı, sevgiyi, merhameti, ruhlarımıza üfleyen


Keyif verip, sarhoş eden
Barışı, arkadaşlığı, dostluğu pekiştiren
Amacından sapan şiir’in, huzurunu nakşeden,

masumane bir müzikti...


Adnan Bilgiç
28.07.2017 / İstanbul