Başım omuzunda kokunla sarhoşum
Ellerimiz sarmaş dolaş
Bir akordiyondan dökülen kafenin ezgilerinde...

Biz birbirimizi giyindik sevgilim
O-bu-şu değil
Öteki-beriki sen-ben değil
Biz "biriz/biziz"...

Günün yorgunluğu ayrı çöktü geceye
Sevdanın büyülü gerçekliği dillenir sessizce aşk-ı muhabbete dalan gözlerimizde
Ruhumuzda
Gönlümüzde...

Bir bardak çayın kıyısında gider özlemlerimiz
Yüreğimiz sevdamızın sarhoşu
Aklımızdaki sevdanın yarısı memlekete dair
Yarısı gönül meselesi
Ağır, kesif, yoğun...
Sadece aşktan sarhoş olmaz insan...
Bir çift göz yıkar bütün dalgakıranları
Bir bakış alır götürür dünyanın en güzel yerine
Bir öpüş bir dokunuş bazen ateşe verir bütün dünyayı
Yakar kül eder varı yoğu
Bazen de gülbahçesinde eğleştirir sevdalıyı
Kime ne, kime ne...

Deli gönlüm
Takılıp durma alemin ne dediğine
Rüzgar savurdu saçlarımı
Hayallerinin peşinden ilerle
Vazgeçme dedi
Gece konuştu
Sevdayı birkez giydin mi
Dünyalıklar nafile
Yürü vur topuklarını yere
Vur yumruğu hayatın orta yerine
Bu can benim, senin, bizim
Bu ömür benim, senin, bizim
Bu yürek bu gönül bu aşk
Kısacası bu yaşam benim, senin, biziiimmm....

Ona ne?
Ötekine
Berikine
Kime ne?
Eeeyyy el alem
Size ne laaannn size neee?

__ilkayy@2binin10yedisi