Koskoca bir ömrü harcasak bile
Yeter ki her zaman kalanım sen ol
Yürekte ne varsa o gelsin dile
Şu gönül kapımı çalanım sen ol

Severken koku ol, bir kızıl gülde
Vefayı unutma, arama elde
Adınla, şanınla türküysen dilde
Beni sevdalara salanım sen ol

Sakın ha sen sen ol, nefreti yazma
Nefsine sahip çık, kolayca azma!
Benzeme yadele kuyumu kazma
Yüzüme aşk ile gülenim sen ol

Dünyanın yükünü çekebilirim
Her yere sevgiler ekebilirim
Kalbimi yerinden sökebilirim
Yeter ki ekmeğim bölenim sen ol

Ne kadar kötü var, birlik atarak
Kalbime yerleşip orda yatarak
Koskoca dünyaya kafa tutarak
Verdiğim selamı alanım sen ol

Meneviş gözlere hiç yaş değmesin
Sevenler kötüye başın eğmesin
Bana dostum diyen dizin dövmesin
Her işte en sona, kalanım sen ol

Her kışın sonunda gelen baharsa
Dört bir yanımızı sevgiler sarsa
Ahdı vefa denen bir duygu varsa
Kadir kıymetimi, bilenim sen ol

Dosteli gönlüne girip yatarak
Özge yüreklerde birlik atarak
Gerekse dünyaya kafa tutarak
Açarım kapımı, gelenim sen ol