Tut kalbimi yoksa gözlerin diye
Tüm gökyüzünü bir çırpıda kanatsız uçacak.
Sonra da kış sonrası
Uykulu nev-i baharı gülüşünde uyandıracak.
Gözlerinde saklı o kadar çok dua saklı ki;
Her harfinde bir iyilik dökülüyor
Gökyüzü penceresinden.

Sadece senin dudaklarının kenarında
Açan bir çiçek olsam
Sadece senin gökyüzünde uçan kuş olup
Uçsam hep uçsam
Sonra da kalbinde hep sana sussam.

Gözlerinden bakarken geceye,
Gökyüzünü kaybetmiş bir çocuğa
Umut olur nazenin gülüşün.
Sakın silme saçlarına yağan yağmuru;
Her bir damlasında çiçeklenmeyi bekleyen
Nice dua vardır kim bilir.

Daralan göğüs kafesimi unuttuğum
Kadirşinas kedere bir gökyüzü ararken
Kaderimin köklerine yağan
En güzel dua olur o yüreğin.
Yetim bir çocuğun gülüşünde
Kanatlarını unutmuş bir duanın rüyasında
Sayıkladığı Cennetin gökyüzüne döküldüğü
Mabedin diğer adıdır o nazenin gözlerin.

Gökyüzüne bir de senin gözlerinden bakmalı
Çünkü göğe sığmayan güzellikleri/ iyilikleri
Gülüşünden dökülürken
Yeni keşfeder nice insanoğlu.

Ben avuçlarına şiir döküyorum;
Sn gülüşünün kenarından onlarca kuşa
Gökyüzüne aşık olmayı
Ve dualardan kanat yapıp uçmayı öğretiyorsun.

Öyle güzel gülümsüyorsun ki;
Yanaklarından usul usul bahar dökülürken
Nefesin çiçeklenip gözlerinden
Cennet taşıyor bir avuç duaya.