Bu gün dolaştım sahilini,kıyı boyu,
uzaktan izledim,mavisini,
o yeşil koyu,bu şehrin,

Ne gençler ne insanlar gezerdi,
kimi yaşlı, kimi genç,
kimi sarmaş dolaş,
kimi kol kola,yol boyunda,
eski günler geldi aklıma,
yürüdükçe,
yürüdükçe döküldü şuur altımdan sayfalar,
çıktı meydanlarıma,
an geldi, birkaç damla yaş oldu,
bazen kısa süren gülümseme,
geçmiş, sımsıkı sarıldı kollarıma,
bana yoldaş oldu.
yol boyu.

Beni takip eden kara bulutlar çöktü gözlerime,
korkudan an geldi, buz kesti yüreğim,
ne melhemdi,ne ilaçtı zaman,
yüreğim yandıkça yandı
,kahroldu.

Ilık bir yel esti denizden o sıra,
içi yosun dolu,hasret doluydu yelin,
ne de çok anason kokusu karışmış içine,
belki bir ayyaşın, boşalmasından,
belki de sahilde, keyf süren masadaki kadehinden,
yosun kokusuna karışıp gelmişti anason,
kokladım,içime çekerek istemeyerek,
kokusunu hala unutmamıştım,bırakmama rağmen
meğerse bu illetin,
nasıl da kokuyordu,meltem yelinde,
içi çekiyordu insanın.

işte bu gün dolaştıkça, bu şehrin sahilini,
benliğimdekiler döküldüler birer, birer,
ayakta izledim, acıklı sahnelerini,
oynuyordu hayat isimli, aşk kahkaha dolu film,
ayakta izledim, kahkaha dolu bu filimleri,
neşelerini dramlarını,
doldu,doldu boşaldı yüreğim bu gün,
bu şehrin yeşil koya bakan sahilinde.

a.yüksel Şanlıer
4 mayıs 2008-05-04