Hayat, sırrın içinde, çözülmeyen sır gibi.
Ne üstünü anlarsın, ne de görünür dibi.

Kimine çok boş gelir, kimi de dolu görür,
Kimi başlarken biter, kimi en sona yürür.

Ömür; kader kısmetin, yörüngesinde döner,
Bazen yıldızlı gece, bazen güneş de söner.

Hüzün yüklü garibin, hiç gülmüyor talihi,
Haline razı olup, der; “Takdir-i İlahi”.

Zevk ve sefa içinde, yüzenler var binlerce,
Gönlü sefayla dolu, sürüp gider günlerce.

Kısmeti bol olanlar, doldururken tasını,
Fakir, kuru ekmeğin, tutuyor hep yasını.

Hayat uzun bir yoldur, yolcuları bitmiyor,
Hayatı anlamaya, koca ömür yetmiyor.

Kaderine darılıp, yıkılan var köşede,
Sanki payı hiç yoktur, mutlulukta neşede.

Gönülden sevenler var, yolcusudur düşlerin,
Macerası hiç bitmez, sevda denen işlerin.

Dokunmak isteyen çok, gökteki yıldızlara,
Umudun gölgesinde, kavuşurken yazlara.

Bir yudumluk su gibi, sanki yaşanılan an,
Bitecek olan ömre, ne çok sevin ne de yan!

Gelenler elbet göçer, düşünüp buna alış,
Fani olan bu handa, mutlu olmaya çalış!


Mahmut KILIÇOĞLU