Çivisi çıkmış rabbim, yüzümde yoktur ziya
Ne edep kalmış ne ar, ortalık dolmuş riya
Maskeler masum güleç, öyle mutluyuz güya
Tuh sizin yüzünüze, insanlığınız batsın..

Kim kime dum duma hep, insanlık ki zararda
Boyu aşmış günahlar , merhametse firarda
Kimi kapı dolaşıp, bir sâbi can ararda
Tuh sizin yüzünüze, insanlığınız batsın...

Emmi dediklerin ki sanki akran çıkıyor
Elinde baston gezip, sakalı sıvazlıyor
Bir de emmi deme kız, lazım olur bak diyor
Tuh sizin yüzünüze insanlığınız batsın...

Babası yaşta adam ,"aşkım" diye bağırır
Kızlarda masum değil, gözleriyle çağırır
Dokuz ay on beş günü, bir de sâbi doğurur
Tüh sizin yüzünüze ,insanlığınız batsın...

Şimdi dostlar söyleyin, bunu nasıl yazmayım
Kefenimi biçip de , mezarımı kazmayım
İnsanlık ölmüş zaten, sözü niye dizmeyim?
Tuh sizin yüzünüze, insanlığınız batsın...

Şiir yürekli der hep, böyle sözün özünü
Eyvallah yok bilesin, dur aşınca dozunu
Sen sen ol şaşırma ha , doğruya aç gözünü
Tuh sizin yüzünüze, insanlığınız batsın...

Sevda Doğan Karakaş