Biri çıkmış, etrafında, sıkı bir dost arıyor,
Onu gören, öbürü ise, hemen yüz ceviriyor,
Baba oğulun dan, ana ise, kızın dan,
Herkes birbirinden, habersizce yaşıyor,
Yinede, kimse kimseye, bir şey sormuyor,

Söyle dostum, hadi Söyle
Acaba, bize neler oluyor,
Bu işlerin gerçeğini,
Söylermisin, kim biliyor.

Kurt bürünmüş posta, ben kuzuyum diyor,
Hep ezilen mazlum iken, zalim çığlık atıyor,
Kim kime, dum duma, olduk artık vesselam,
Yoksul ile garibanı, ve yetim ile öksüzü,
Hali nicedir diye, kimse arayıp sormuyor

Söyle dostum, hadi Söyle,
Acaba, bize neler oluyor,
Bu işlerin gerçeğini,
Söylermisin, kim biliyor.

Tüm insanlar birlikte, tuhaf şeyler yapıyor
Ürkekler ön de, yürekliler gerilerde duruyor,
Ceylanlar var kaplanın peşinden koşturuyor,
Kargalarda, bülbül olmuş, ortalarda dolaşıyor,
Birde baktım çakallarsa, merhamet dileniyor,

Söyle dostum, hadi Söyle,
Acaba, bize neler oluyor,
Bu işlerin gerçeğini,
Söylermisin, kim biliyor.

Her gün camiye gidiyor, en önlerde duruyor
Meyhanede ise yeri, hep baş kösede oturuyor,
iş başa düştüğünde, Ortalıklarda görünmüyor,
Ne biçimdir, nasıl tipdir, anlamadım vesselam,
Utanmazlık, edep, haya yok, hiç de arlanmıyor,

Söyle dostum, hadi Söyle,
Acaba, bize neler oluyor,
Bu işlerin gerçeğini,
Söylermisin, kim biliyor.

Sen selam verirsin, o önüne bakıyor,
Hal hatır sorsan, o zamanım yok diyor,
Bir sır veriyorsun, cümle alem duyuyor,
Bu ne hikmet nasıl cüret, anlamadım vesselam,
Herkesler bir yol tutturmuş, hedefsizce ilerliyor.

Söyle dostum, hadi Söyle,
Acaba, bize neler oluyor,
Bu işlerin gerçeğini,
Söylermisin, kim biliyor.

Bu gidiş gidiş değil, her şey harap oluyor,
Olanca tüm değerimiz, çürüdükce çöküyor,
Vicdan, duygu, merhamet, hepten talan oluyor,
Umurun da değil kimsenin, incelirse kopsun diyor,
Ne gündeyiz, ne ederiz, anlamadım vesselam,

......Zamanımızın insanlığı.......
işte buna deniyor..! ! ! işte buna deniyor..! ! !

Yazan : G i Z EM L i K A R T A L