Selam söylen aşk dağının gülüne
Arı olsam uçmalarım zor olur
Bülbül hasret kalsın, tatlı diline
Çok olsa içimde, yanan kor olur.

Bu hale düşmeyen, bizi anlamaz
Anlasa da belki, seni dinlemez
Acısı olmayan, yürek inlemez
Ele geniş olan, bize dar olur.

Sevmek benim işim, kıramam asla
Yaralı bir kuşu, vuramam asla
Kimseye zor sual, soramam asla
Çileli başıma, yağan kar olur.

Kahır ettim, sevgi denen cefaya
Gülmedim ki, erişeyim sefaya
Eyvallah çekmişim, kahpe vefaya
Matemim uğruna, dünyam zar olur

Bu rüzgâr, bu külü, yutar götürür
Bu hastalık; yorgan, döşek yatırır
Müflis tüccar malı, çabuk batırır
Başkasına düğün, dernek, tar olur.

Bu deli zorların yolunu seçti
Karlı çeşmelerin suyundan içti
Bir baktı yaşı da, altmışı geçti
Aşk oduna yanmak, bize ar olur.

Necati’yi yakan, mum gibi yansın
Etrafında pervaneler dolansın
Azrail’im olup, canı alansın
Sevgiden yoksuna, toprak yâr olur.

Necati OCAKCI
13.06.2017
ANTALYA