Tamı tamına iki yüz bin kesin,iki yüz elli bin
üç yüz bin arası şehit,
Ne bir yol izin verdi ,ne bir yol geçit.
Mehmet im şehit olurken,düşerken toprağa,
La İlahe illallah dilinde tevhit.
Çanakkaleyi unutmak olmaz.
Çanakkale mabedimiz,
Çanakkale ruhumuz,
Başka ruh bize uymaz.
On beşlikler kınalı kuzular canlar parça parça
gül yaprağı gibi gök yüzünden dökülürken,
Anaları göz yaşları içinde,
Duaları dillerinde,elleri semaya açık,
oğullarını feda ederken,
Bu topraklar uğruna Toprağa düşen binlerce
Mehmet varken.
Çanakkaleyi unutmak olamaz.
Her top patlayışında,siperden naralarla yükselip,
dökülen,
Yeri örten parçalanmış bedenlerin;
Toprağı olduğu,
Akan kanları ile suladığı,
Filizlenen,
Yeşeren,
Açan,
Bayrak gülleri varken,
Ezanı unutmak, Bayrağı unutturmak,
Vatanı yok saymaktır.
Çanakkaleyi yok saymak.
Olmasaydı onlar o zaman orada o vakit,
Bizler olmazdık;
o zaman burada şimdi bu vakit.
Çanakkaleyi unutmak;
Türk’ü unutmak,Türk milletini unutmak,
Türk Dünyasını unutmaktır.
Çanakkaleyi unutmak unutturmak,yok saymak,
Evliyaları unutmak,Peygamberimiz(s.a.v)unutturmak,
Allah hı inkar etmek,
Allah hı yok saymaktır.
Çanakkaleyi yok saymak olmaz.



-------sevgilerimle...
---refik pelvan...