0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
942
Okunma
Aynada kâgir bir
zemberek tasarlıyor zihnini,
dönüp duruyor
olmanın reddedine maruz
labirentin emsalinde; nasıl da denk
tüm gecikmiş kaybolmalara,
nasıl da
dönüş imkânsıza!
Olanca bedeniyle mi terlemeli
sırrın içinde kadim karartıyı
yoksa ardını hiç bilip
kırılışınca mı solmalı her karanfili?
Her kıpırtıyı ve sese alışmış
her aynılığı
ve aynılaştıkça devinimind
e yıkılan her yelkovanı akrebin
teşbihine zoraki kılıp
ateşten cayma bir küle
yansımanın boşluğunu görmeyi
göze terk eden suret
olarak mı fısıldamalı
her buğuya?
Hayır, aynada kâgir bir zemberek unutuluyor zihnine…
