I-




sol merceğimde görülen o küçük kız kimdi
ey kuşları bir hışımda yutan otuz iki dişim




peydahlanan ironi masalları kanatlarında
ölüm yazan kelebek kıyamına çizdim
okunacak her şeyi yırtıp yağmuru içtim
gök soluğumda
yer avucumda mezar dönencesi
kuş çocuklarını eteklerime mühürleyip
astım avuç içimin son çizgisine
körlük dip uçurum suskunluğu



II-



tabuttalar
yedi kanlı krallık yedi soluk yüzlü ucubeler
ve yedi ırk
gölge tamircilerinin ağızlarıyla
etleri cımbızla yolunup katledilecekler
göğsümde siyah kanatlı kuşlar



III-



tüm savaş şiirlerini kirpik dallarına astım
kekeme aklın sakallı sakat düşüncelerini
omurga rüzgarının ayaklarına bağlayıp
uçurdum göğün gülücük kuşlarına
ve bir dolu ölü içip ruhumla
saldım içimdeki delilik askerliğine



bu gece katletme fiili tümce satır göğünde
ciğerlerim soluksuz dip kuyuda bekleyen
Yusuf_i depremi
deprem duvarlar içinde açılmayı bekleyen
kapının ardında
örselenmiş diş etlerinde yiyici travma



VI-



kan iliğinde sürünerek çıkan günahkar azgınlık
tırnak içinde üreyen şeytani varlık tohumlarını
var eden ateş râ merceğinde kemik kıran ayini
parmaklarımın bükümünde camdan kukla avcıları
ha yediler ruhumu ha gündüzlüğümü katlettiler
eyvah aklımın ölüsüne



V-



paranoyakca fısıldayan ateşin sesi
ölü ceninleri diriltip günün gecesine sağıyor
fezanın kucağında yas tutan ölü annelerle



ve
yüzüm yüzümde kayıp
şeytanın yerine omurgalılar geçtiğinde
lanet başlamıştı
cebrin defteri karanlıktı
tüm bebekler ölü doğuruyorlardı
ve yedi katmanda süvari cellatları



I-



ağzımda çığlık kuşları
d e r i l e r i
olmadan doğan bebekler hürmetine
destur şeytana








Lösev
Onbeşinciyıl






Yüreğine, gülücük kuşları konsun
Cân’ımsın.
Varlığına şükürle.