BİR GÜN / bileceksin

‘’’Evet, ben o eski günlerimdeki rüzgârları özlüyorum
Tenime değdikçe yaşadığımı hissettiğim o fırtınaları…
Korkarak pencerenin ardına gizlendiğim o karanlığı
Belkide kendimden bu kadar kaçmamı sağlayan o aşklara…
(oysaki ben her yalnızlığımda düşerdim pencerelerden)
—bir rüzgâr-ki çalıyor kendimden de beni çok uzaklara…

“kendime yakınlaştıkça hayallerimden de uzaklaşıyorum…”



Haaah işte
Azizim bi hakk’ın
Doğru yoldasın
yeterince yaklaştığında gerçeğe
masivanın tümden bir hayal olduğunu göreceksin
ve
şaşkınım o halde varım diyeceksin
varım da...........
hangi ben gerçek benim ?.
Biraz toparlar gibi olduğunda
aklını
kaybetmekten korktuğunda
bütün benliğinle
şaşkınlığını geri isteyeceksin.
kimden mi........
kendinden tabii.
an içinde vereceksin.

hayretine rağmen
kesinkes
ölmenin imkansızsızlığını görecek
yeniden yakaracaksın.
hiç olmazsa uyuyayım
ya rabb ya medet ya muin


ister istemez
uyuyacaksın .
uyur uyumaz
zaten uykuda olduğunu
göreceksin.

’la havle vela kuvvete illa billahül aliyyül azim;’
de
diyecek
bir melek.
babanın öldüğü zaman ki vasıflarında.
meleği baban sanacaksın...

emrini itirazsız yerine getirecek;
her de dediğini diyeceksin .
der demez ...
de.......
uzaktan uzağa atılacak
gerçekten /gerçekten
kendine geleceksin.

meğer
ne kadar gaflet / o kadar hayatmış
dünya dediğin.
an
gerçek bildiğin
hayalin
ölüm denilen şeyin
ne olduğunu yavaş yavaş keşfedeceksin
üstelik anadan üryansın
ne yazık
değiştirmek istediğin hiçbir şeyi değiştiremeyeceksin
artık çok geç
ölmüşsün gerçekten
ama gördüğün gibi hiç olmadığın kadar dirisin
kara kabirindesin
bembeyaz kefenlisin
dünyadaki her halinden
hem kalinden
hesaba çekileceksin
ki
hakk’ettiğin yere gönderileceksin


Alanya-008
Hacı Ali Bayram