Bu gönül yandı kül oldu,
Har oldu rüzgarla savruldu,
Amansızca dertten derde kondu,
Sonunda mutluluğa yol oldu..

Sevdi sevildi,ama yerildi,
Sevgiler için kendinden geçti,
Ömürler için kefen biçti,
Kendisi geldi ve geçti gitti..

Zaman oldu güldü ve ağladı,
Yeri geldi çağlayan gibi çağladı,
Su gibi derelerden aktı geçti,
Ömrü sevgilerle yarışmakla geçti..

Zorlukları yendi,hayat geçti,
Ömürde hep yeni yollar serdi,
Yaptıkları hep mutluluk içindi
O yolda yürürken kendinden geçti,

Zaman öyle gösterdi yaşadı,
Sevgilerin en güzellerini tattı,
Bazen sonucunda ayrılıkta vardı,
Bu gönül yaşadıkça yaşandı..
*
Mutlu olmak için kendini verdi,
Ömrünü dostların sevgisine verdi,
Acı ve kederleri kendinden öteledi,
Mutluluk için gününe gün ekledi..

Bu gönül herkes mutlu olsun dedi,
Dostlar için elinden geleni gösterdi,
Dostların iyiliğini dua niyaz eyledi,
Mutlu olsunlar ben mutluyum dedi..

Dertlerle azda olsa mutluluğu yaşadı,
Ne kadar çalıştı ki ömrü uzamadı,
Yaşadıkları bir kere geçen zamandı,
Ahirete doğru adım, adım ilerledi…