Muhammet, Mustafa O! Ahır zamanda Nebi (S.A.V.)
Getirdiği hükümler dünya ile ebedi

Muhatap oldu vahye, canlı örnek Kuran’a
Yirmi üç yıl gayretle tebliğ etti cihana

En son ayet inmişti; Dinimi ettim ikmal
Ve ondan razı oldum, nimetim buldu kemal

Bu dünyadan göçecek bunu anladı Resul
Vazife tam olunca, hep böyle idi usul

Bir gece sessiz sakin kabristanlığa gitti
Ashabına selamla, Ümmete dua etti

Mezarlıktan dönünce dedi ki! Ya Aişe
Başım fena ağrıyor bana bir yatak döşe

Hastalık ilerledi ümmeti için dram
Son üç gün kalana dek! İmamlığa berdevam

Dermanı kalmamıştı emretti Ebu Bekre (r.a.)
Mihraba gel geç dedi kendisi daldı zikre

Yedi dirhemi vardı dağıttı fakirlere
Dünyalık bırakmadı bulaşmadı kirlere

Hazreti Fatıma ki! Karaları bağladı
Ashabı, ehlibeyti için-için ağladı

Hastalığında birçok nasihatleri oldu
Dinleyen gönüllere feyzi Muhammet doldu (S.A.V.)

Dedi; iyi geçinsin Ensar ile Muhacir
Nasihatime uyan kazanır büyük ecir

Ben size şefkatli ve ziyade merhametli
Havsı-Kevser başında ebedi selametli

Kim orada buluşmak istiyor ise eğer
Kuranı Kerime ve Sünnete versin değer

Değiştirir nimeti günah ve hata kusur
Halk nasılsa öyledir idare eden unsur

Bir kuluna Allah’ı (C.C.) özgür bir kapı açtı
Kul faniyi bıraktı yüce Rabbini seçti

Ebu-Bekir (r.a.) ağladı eyledi ah-ile vah
Anam ve babam sana fedadır Resul-Allah

Dedi; arkadaşlıkta bana en emin insan
Ebu-Bekir’dir elbet yanımda durdu her an

Eğer dost edinseydim ona derdim ilk defa
Ama İslam kardeşim, ilklerden buldu sefa

Ben Kuranın dediği helali helal kıldım
Haramı ise haram, güzeli normal kıldım

Lailahe İllalah Muhammet Resulullah (S.A.V.)
Halisan ve Muhlisan diyenler buldu felah

Dedi Refiki A’la, gidiş en yüce dosta
Son sözleri söyledi, kavuştu nice dosta

Melekler sevindiler verdiler salât, selam
Müminler ağladılar dillerde sustu kelam

Ahır ömrüne kadar eğitti insanları
Hatta bunun içinde, en son nefes anları

O hazreti Kuran’ın yaşayan numunesi
Resullerin Seyyidi, Rabbinin Nur tanesi

Sonsuz salât ve selam Ona O peygamberim
Dünya ve Ahirette Ab-ı hayat, Rehberim

Tazim ehli-beytine, âline ashabına
Şefaat diliyorum, başım koydum babına

Biz görmeden inandık adına olduk kurban
Gaflette sürüleriz O şefaatçi çoban

Kıyamet kopana-dek Ümmetinin başında
Her Müminin gönlünde, toprağında, taşında

O ölmedi sadece kayıp gafil gözünden
Sünnetleri yaşıyor nur yağıyor sözünden

Garibi Ümmeti ol, bir yol bul Ümmeti öl
Başka söze gerek yok! O nur, feyiz dolu göl…



Salih Yıldız…11.07.2017



.